Dode aan de E-nummers : in reactie op @ryhertzberger Ode aan de E-nummers: doe de citroentest zodat ook jij zonder E-nummers en zonder koken geëmancipeerd en gezond zal eten en leven.
Microbiologe en columnist Rosanne Hertzberger heeft een nieuw boek uit "Ode aan de E-nummers". Met uitspraken zoals "Zonder technologie blijft een smoothie niet 21 dagen houdbaar"… vraag ik me af of ik de enige ben die vies is van 3 weken oude smoothies?
Wie ziet het verschil, want Rosanne Hertzberger ziet het niet
Voor je verder leest: Doe eerst de "Rosanne Hertzberger" foto test:
Zie jij 2 keer hetzelfde of iets anders? Geef je antwoord in een reactie onderaan!
Volgens Rosanne Hertzberger is er helemaal geen verschil tussen de foto links, en de foto rechts. Zie jij hetzelfde als Rosanne of zie jij iets anders? Laat het weten in een reactie onderaan!
De klant wil graag zijn brood weggooien, want de klant houdt van vers
Zo zegt Rosanne in de video hierboven…
Euhm: koop je geen brood om op te eten dan???
En is brood eigenlijk geen gerecht van tarwebloem, water, gist en wat zout zoals in mijn kookboek staat? Zoja, waarom noemt dat sponsachtige schuim in de supermarkt ook brood?
"Smart"-technologie is iets dat we graag hebben zegt Rosanne, zoals een "smart"phone en… Ze vergeet wat mijn moeder als beste technologische uitvinding van de 20ste eeuw beschouwt: de wasmachine. Toch wel belangrijk die wasmachine wanneer je wil praten over vrouwenemancipatie. Maar Rosanne raast gewoon door in haar video-tje, precies alsof alle mensen graag smartphones en wasmachines willen eten.
Nee Rosanne, ik wil helemaal geen smart voedsel. Ik wil graag wel biologische producten van de duurzame landbouw, boordevol eigen smaak en eigen kleur. Jij duidelijk niet dan?
Kunstmest doodt de micro-organismen, mevrouw de microbioloog
Laat ik ook even zeggen dat ik helemaal niet kan volgen waarom Rosanne vindt dat kunstmest de mensheid een enorme dienst bewijst.
Eerst even zeggen dat Rosanne een microbioloog is, gespecialiseerd in micro-organismen. Ofte in mensentaal "iemand die zich bezig houdt met het blote oog niet zichtbare diertjes zoals gisten, bacteriën en schimmels."
Kunstmest is zout en zout doodt de micro-organismen in de bodem. Dezelfde micro-organismen die ervoor moeten zorgen dat onze "recycleer-planeet" blijft recycleren en alzo leven geven. Echt een uiterst raar uitgangspunt voor een microbioloog: de basisfunctie van de planeet doden om alzo de mensheid een enorme dienst te bewijzen? Duidelijk korte termijn denken zonder stil te staan bij de effecten op lange termijn (zoek zelf in Google naar de woestijnvorming teweeggebracht door dit soort kunstmest landbouw, of gebruik je gezond verstand: een regenwoud kappen om er dan met pesticiden palmbomen te doen groeien: wat gaat langer mee?)
Hou ook jij niet van koken, net zoals Rosanne?
Je ziet Rosanne in haar video wandelen in de supermarkt met een bakje kant en klare maaltijd boordevol groenten. Waar Rosanne dan terecht voor haarzelf zegt: "…moest ik zelf koken, dan zou ik waarschijnlijk veel minder groenten op tafel zetten".
Ok, ik begrijp wat je wil zeggen daar Rosanne.
Maar als je dan toch niet vies bent van technologie:
- gooi dan al je groenten in een "smart" blender en maak een groen smoothie. We geven je hier alvast 7 tips mee om het allerbeste uit je groene smoothies te halen.
- Of gooi al je groenten in een soepmaker en 20 minuten later heb je zonder omkijken een heerlijke pot verse soep op tafel. (Trouwens een pompoensoep zonder soepmaker kan je ook binnen 30 minuten maken, en zelfs een klassieke broccolisoep maak je al in 20 minuten klaar).
… Zonder E-nummers en zonder koken, want de smart technologie neemt dat werk uit je handen: dus makkelijk en geen excuus dat iemand niet kan koken, dus ook toepasselijk voor mensen die niet houden van koken 😉
Het ene E nummer is het andere E nummer niet
Waarom ik bij Rosanne’s "Ode aan de E-nummers" direct aan "Dode aan de E-nummers" denk:
- E300 en E330 zijn chemisch bereidt – dus dood – daar waar vers geperst citroensap nog flink wat micro-organismen, – dus flink wat leven – bevat.
- Rosanne denkt opnieuw korte termijn wanneer ze zegt : "Het is een wonder dat mensen niet dood neervallen bij het drinken van een blikje Cola Light [met aspartaam]. Dat aspartaam "gezond" zou zijn, omdat de EU dat vandaag zo zegt… Denken we even aan E103, wat ook gezond bevonden werd in voeding, tot het in 1984 verboden werd om aan voedsel toe te voegen. Reasonable doubt dus dat daarom niet alles wat de EU zegt, ook daadwerkelijk
gezond is. - Alle E-nummers worden wat gezondheid betreft "gelijkaardig" behandeld. Alsof aspartaam(E951) even gezond is als Vitamine C (E300)? Daar mag je zelf een antwoord op geven 🙂
- Rosanne zegt ook: "Ik ken een ingrediënt dat hartstikke natuurlijk is, maar dodelijker dan welke kleurstof ooit” Suiker, bedoelt ze.
En hier geef ik Rosanne gelijk, maar net zoals in vorig puntje: er zijn meer E-nummers dan kleurstoffen alleen. Gooi ze simpelweg niet allen over dezelfde kam.
Oja Rosanne:
- ik kook graag,
- zou graag echt brood eten met echte gist, water en tarwebloem (maar ben jammer genoeg glutenintolerant, ontdekt dankzij het strikt volgen van het paleo dieet)
- mijn microbiologische ervaringen gaan van wijn maken, bier brouwen naar glutenvrije pannenkoeken met gist bakken en inderdaad: wat citroensap bij de halve avocado wanneer ik die morgen pas ga opeten 🙂
- mijn landbouwervaringen zijn duurzaam en biologisch, ondanks mijn zeer chemisch getint – noem het verloren tijd – diploma van landbouw ingenieur
- en wens ieder een goede gezondheid en een gelukkig leven toe, zonder E nummers.
Tot Slot:
- Over smaken valt niet te twisten, over E-nummers wel.
- "Voedsel is chemie" zegt Rosanne. Au…Wel: spijsvertering is ontegensprekelijk een microbiologisch gebeuren, wat maar al te vaak vergeten wordt.
Mia: nodigt je uit in haar paleo grotwoningen in Spanje
Mevrouw Hertzberger is duidelijk het product van haar opleiding LST en haar internship bij Nestlé. Met een sausje ‘ik profileer mij als zelfstandig columniste en schrijfster’, zijn de video en het boek verklaard. Heel jammer dat we weer afstappen van de consument correct informeren – dank Dennis. Nee, we gaan er niet dood van, mevrouw Hertzberger. De muisjes die er wel dood aan gingen, hebben ons precies kunnen laten berekenen wat voor ons de maximum toelaatbare hoeveelheid is. Oh, wacht, sluimerend ziek worden we er wel van. En onze kinderen als eerste. Maar dat is geen hippe boodschap. Laten we eens beginnen met een duidelijke definiering van ‘voedingsmiddelen’ en de rest ‘overige toevoegingen’ te noemen. Dan blijft er weinig voeding te koop in de schappen en koelvitrines van AH.
Zeer mooie conclusie NA, dank!
Emulgatoren
Mevrouw Hertzberger noemt zichzelf wetenschapster (door de chemische industrie goed betaald lijkt mij), maar is kennelijk niet goed op de hoogte van het nieuwste wetenschappelijke onderzoek.
Eind vorig jaar verscheen in de media een artikel over onderzoek waaruit is gebleken dat twee veelgebruikte emulgatoren in voedingsmiddelen, E433 en E466, zijn gelinkt aan een verhoogd risico op darmkanker.
De studie is door biomedische wetenschappers van de Georgia State University gepubliceerd in het tijdschrift Cancer Research.
Emulgatoren worden aan veel bewerkte producten toegevoegd om de houdbaarheid te verlengen. Het gaat onder meer om verpakt brood, mayonaise, margarine, ijs, sausjes en snoep.
Vorig jaar verscheen in vakblad Nature al een vergelijkbare studie, waaruit bleek dat muizen met een normaal immuunsysteem door E433 en E466 darmontstekingen ontwikkelden.
Volgens hoofdonderzoeker Benoit Chassaing kunnen de effecten die bij muizen zijn waargenomen ook bij mensen optreden.
Kleurstoffen
In 2007 publiceerden wetenschappers van de Universiteit van Southampton een studie die veel stof deed opwaaien.
Een zestal kunstmatige kleurstoffen bleek in combinatie met het conserveermiddel benzoëzuur kinderen hyperactief te kunnen maken. In eerdere studies werden ook al vraagtekens gezet bij de additieven.
Het gaat om de volgende E-nummers: E102 (tartrazine), E110 (zonnegeel), E122 (azorubine), E124 (ponceau), E129 (allurarood) en E104 (chinolinegeel).
Kennelijk is deze studie ook aan mevrouw Hertzberger voorbij gegaan.
Dubbele petten
Eigenlijk is dat niet zo vreemd. Het agentschap dat in Europa onderzoek doet naar de veiligheid van E-nummers, de EFSA, blijkt nauwe banden te hebben met de voedselindustrie.
Lobbywaakhond CEO nam het voedselagentschap in 2013 onder de loep. Het bleek dat maar liefst 58 procent van alle experts van de EFSA banden had met de industrie.
Dat is niet mis.
Doorn in het oog
Als een wetenschapper en microbioloog een ode brengt aan E-nummers is dat voorpaginanieuws, maar iemand die een boek schrijft over de gevaren van E-nummers doet dat met gevaar voor eigen leven.
De Franse schrijfster Corinne Gouget, bekend van haar gidsje Wat zit er in uw eten? (Additifs Alimentaires), waar er meer dan 200.000 van zijn verkocht, kwam in 2015 om het leven.
Er gingen in de Franse pers geruchten dat ze is vermoord.
Haar Nederlandse uitgever, Will Jansen, merkte op dat met name haar ex-man haar veel ellende bezorgde. Die was werkzaam bij een grote voedselproducent en waarschuwde haar hun twee kinderen bepaalde producten niet te eten te geven.
Daarop ging Gouget verder zoeken naar de herkomst en toepassing van allerlei E-nummers, met het gidsje als resultaat. Ze vertelde dat haar boek de voedingsindustrie een doorn in het oog was.
Diezelfde voedingsindustrie zegt de beweringen van mevrouw Hertzberger te ondersteunen.
Je verwacht het niet.
Ik begrijp dat deze mevrouw knettergek en corrupt is. Dat is de enige verklaring voor dit idiote boekje. In de vuurkorf ermee.